ตึง ๒, ตึง ๆ หมายถึง ว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ ตกกระทบพื้นแข็ง.
ว. เสียงอย่างของหนัก ๆ ตกลงบนพื้นกระดานหลาย ๆครั้ง; โดยปริยายหมายถึงมีกิริยามารยาทซุ่มซ่ามไม่เรียบร้อย เช่น ทะลึ่งตึงตัง
ดู พลวง ๒.
ว. มาก, ใช้ประกอบกับคำ มืด เป็น มืดตึดตื๋อ หรือมืดตึ๊ดตื๋อ.
ว. มาก, ใช้ประกอบกับคำ มืด เป็น มืดตึดตื๋อ หรือมืดตึ๊ดตื๋อ.
ว. กลิ่นไม่ดี, กลิ่นเหม็นที่ติดอยู่ไม่รู้หาย เรียกว่าเหม็นตืด, บางทีใช้ว่า เหม็นตืดเหม็นตัง.
ว. หนืด, ตระหนี่, มักใช้ว่า ขี้ตืด.
ก. ฟื้นจากหลับ เช่น ตื่นนอน, ไม่หลับ เช่น ตื่นอยู่;แสดงอาการผิดปรกติเพราะตกใจ ดีใจ หรือแปลกใจเป็นต้น เช่น วัวตื่น ควายตื่น ตื่นเวที ตื่นยศ ตื่นไฟ;รู้สิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง ในคําว่า พระพุทธเจ้าเป็นผู้ตื่นแล้ว; โดยปริยายหมายความว่า รู้เท่าทัน,รู้ตัวขึ้น.